OTULENI CISZĄ

czas tak bezlitośnie
na kark lat dokłada
skutecznie pozwala
z nostalgią się zmagać

znowu kartki gubi
kolejny październik
wraz z nim przemijamy
swoich uczuć pewni

trudno zapamiętać
jak smakują słowa
muśnięć ust wilgotnych
zaczyna brakować

rąk czule błądzących
objęcia ramieniem
ciepłej barwy głosu
miłości w spojrzeniu

co było nie wróci
choć w bajki chcę wierzyć
w intencji przeszłości
odmawiam pacierze

otuleni ciszą
w uśpionych marzeniach
zmierzamy bezwiednie
do bram przeznaczenia

autor

ewciaw1963

Napisany: 2011-10-07 Dodano: 2011-10-08 05:56:32

Ten wiersz przeczytano 1504 razy

Oddanych głosów: 31

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie