Pajęczyna
a ty świerszczu śpiewasz nieświadomy
chwili
nieznający czasu losu przeznaczenia
a ten dziwny człowiek do ciebie się mili
i już zna minuty twojego istnienia
nie śpiewaj mu świerszczu bądź świadomy
chwili
poznaj czas okrutny swego przeznaczenia
tobą wielki pająk dzisiaj się posili
a mnie spęta człowiek DZIWNY do widzenia
Komentarze (18)
nie znasz dnia ani godziny...wszystko ma swój kres,
tak to odbieram
W ostatniej zwrotce opuść ten. Będziesz miała równą
ilość zgłosek w całym wierszu. Po 12 w każdej. Treść.
Brrr...Nie wiadomo, kiedy i kto kogoś i jak szybko
pożre... Podoba mi się. Pozdrawiam serdecznie.
mam pytanie... dlaczego tak dziwnie zakończony wiersz?
dwunastozgłoskowiec fajny mimo prostych rymów, ale
fajny .. nie daj się namawaiać, popraw ostatnie
zdanie. pozdrawiam
"a mnie pożre człowiek DZIWNY do widzenia"