Pamięć...
Twa pamięć
Tak wielką radośc we mnie tknęła
Tak wielką siłą się stała
Że zrozumiałam
Jak mocna jest więź
Pomiędzy dwoma obcymi lądami
Które w jednej chwili stały się
Jednolite, nierozdzielne
Po mimo wcześniejszych barier i różnic
Stały się żyzną ziemią
Gotową wypuścić kolejne plony
Plony naszej nieograniczonej po kres
przyjaźni
autor
Słodka
Dodano: 2005-05-07 14:26:39
Ten wiersz przeczytano 549 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.