Pamięć rozstania – …
Bo istnieje we mnie jej cząstka…
Zostawiliśmy cząstkę siebie
W myśleniu w słowie w postrzeganiu
Dla nas tylko tyle …
We wspólnym dawaniu i braniu
Pozostało w nas trochę miłości
Trochę wspólnego uśmiechu
Pod swetrem trochę wspomnienia
Trochę wspólnego grzechu
Zostawiliśmy za sobą…
Wspólne marzenia i troski
Wspólne oddechy nocą
Wspólne życiowe wnioski
Pozostało już tylko…
Trochę smutku w kieszeni
Zaduma przy kieliszku
I los, co tego nie zmieni…
Bo istnieje w niej wspomnienie… Reszta już jest prosta Umarło po niej cierpienie… autor:inspektorek
autor
inspektorek
Dodano: 2007-04-01 13:34:54
Ten wiersz przeczytano 425 razy
Oddanych głosów: 10
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.