Pamięć rozstania
Jeszcze jeden raz spojrzeć na żurawie
lekko zmarznięte
w przedwiosennej trawie
leśnym duktem marzenia zamknięte
ze wspomnieniami twarzy przyjaciół
Jedno puste miejsce pozostawiam
gdzie codzienności ten sam stół
pamięć rozstania szeptem oddana Wam.
Komentarze (17)
W naszej tradycji jest puste miejsce przy stole dla
nieobecnych. Śliczny wiersz. Pozdrawiam wiosennie
ten jeszcze raz, może raz ostatni, tak smutno się
żegnać... pięknie o tych żurawiach :-)