Pamięci Jana Pawła II
Największemu wśród Polaków w rocznicę Jego śmierci
Przez chmury czarne na krakowskim niebie
Ubrane w krzyże złowrogie i krwawe
Boska dłoń Ciebie dla nas ochroniła
Bóg w Tobie widział dla świata odnowę
Nad brzegiem morza Pan stał zatroskany
Patrzył ze smutkiem na wzburzone fale
Ty bez wahania barkę porzuciłeś
By iść z pokorą w jego święte ślady
Trzymając berło Piotrowej stolicy
Maryi życie swoje zawierzyłeś
Z nią na sztandarze wiodłeś lud ku Panu
Tuląc do serca w Bogu zaufanych
Ludzkie słabości jako krzyż swój wziąłeś
Leczyłeś dusze podnosiłeś z kolan
I choć Twa księga ziemska się zamknęła
Ciągle tu jesteś i uczysz nas Boga.
Napisany na prośbę mojej Ukochanej Alusi, w kwietniu 2009 roku.
autor
Aleks F.
Dodano: 2009-05-13 05:41:02
Ten wiersz przeczytano 1881 razy
Oddanych głosów: 39
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (38)
Wspomnienia o Wielkim Polaku.Pamiętam emocje, które
towarzyszyły nam przy Jego śmierci i wciąż żywe słowa,
które pozostały w pamięci...
Wspaniale napisany wiersz - całym sercem pisany -
pozdrawiam ciepło
jest w sercach zaszczepił miłość swoim przykładem
utorował drogę teraz wszystko przed nami Piękny hołd
dla Papieża Pozdrawiam:)
Piękna intencja i ładnie oddany klimat tamtych czasów.
Pięknie,delikatnie zaczytałam się... pozdrawiam
cieplutko :)
Delikatnie o wielkim Polaku
Twój wiersz jest delikatny, piękny, pozdrawiam ciepło
:)
pięknie Aleksie."ciagle tu jesteś i nas uczysz
Boga"prawdziwe słowa...pozdrawiam ciepło