Pamięci Jana Pawła II
Największemu wśród Polaków w rocznicę Jego śmierci
Przez chmury czarne na krakowskim niebie
Ubrane w krzyże złowrogie i krwawe
Boska dłoń Ciebie dla nas ochroniła
Bóg w Tobie widział dla świata odnowę
Nad brzegiem morza Pan stał zatroskany
Patrzył ze smutkiem na wzburzone fale
Ty bez wahania barkę porzuciłeś
By iść z pokorą w jego święte ślady
Trzymając berło Piotrowej stolicy
Maryi życie swoje zawierzyłeś
Z nią na sztandarze wiodłeś lud ku Panu
Tuląc do serca w Bogu zaufanych
Ludzkie słabości jako krzyż swój wziąłeś
Leczyłeś dusze podnosiłeś z kolan
I choć Twa księga ziemska się zamknęła
Ciągle tu jesteś i uczysz nas Boga.
Napisany na prośbę mojej Ukochanej Alusi, w kwietniu 2009 roku.
Komentarze (38)
bardzo pieknie...temat choć o KIMŚ WIELKIM to właśnie
przez popularność trudny jako temat wiersza,ale Tobie
udało się oddać pokłon....
księga życia pełna jest małych cudów.
pamięć o Janie Pawle II nigdy nie zginie ,,, bardzo
ładny wiersz
miło pozdrawiam
Dzięki wielkie za uznanie, lecz czy zasługuję na
nie..?
Pokój i hołd, dla JP II. Szkoda tylko, że tak głośno
poczęło być po jego śmierci a nie za jego życia.
Oooooo tak bardzo brakuje nam tego Wielkiego Człowieka
jakim był Jan Paweł II... była to nietuzinkowa postać
o ciepłym spojrzeniu i tym niezapomniany uśmiech
... Pozdrawiam serdecznie:)
Piszesz że wiersz jest rymowany, a nie jest,
powinnieneś pamiętać że rym powinno utrzymywać się w
całym wierszu, a tak naprawdę masz tylko w pierwszej
strofce, to zbyt mało. O innych uchybieniach nie
wspomnę. Jak dla mnie trochę to za mało na wiersz.
Pozdrawiam Gangrenka ;)
mądrze i wzruszająco napisałeś o naszym polskim
ukochanym Ojcu
ludzkie słabosci i nasze leki:):)
...czuję że jest z nami i uczy nas chodzić swoimi
dróżkami....
Wiersz cudowny, bo czy wiersze Wielkiemu Człowiekowi
mogą być inne ?
Nad wszystko wielki człowiek..+pozdrawiam
To prawda wspaniały czlowiek swiętość pozostanie w
naszych sercach a ty wierszem to ujęłaś pieknie.
Pochylam głowe w milczeniu skupieniu i
modliitwie...Był Jest i Pozostanie w naszych sercach i
pamięci..pozdrawiam..
Piękny wiersz i piękna wiara.