Pamięci nieważne ... naszego...
Tym wierszem powracam po jakimś- tam okresie milczenia...
Przeczytać coś z wierszy...
Dziś wolę video
Nie mówię: tak trzeba
Lecz -niech postęp gości
Fresk w grotach był pierwszy
Z tych potrzeb się wzięło
Mnożenie- prócz chleba!-
Koniecznych zbędności
Bo nasi przodkowie
Co na mchu jadali
Stół, krzesła odkryli
By tak jeść kolacje
Dziś każdy to powie
Że wtedy (tak mali!)
Skok wielki zrobili
Wprost w cywilizację
I dziś idąc z cienia
By szczęście odszukać
Gdy już technologią
Złożymy zaklęcia
Nam nowe złudzenia
Rozwinie nauka
A ludzie znów zrobią
Iluzje do wzięcia
Za sto lat, a może
I też dużo prędzej
Gdy wszystkim się znudzą
Już ekran, głośniki
Przez postęp... lub gorzej
Dla marnych pieniędzy
Przerobi ktoś ludzi
Na swe odbiorniki
* * *
Te dziwne wierszyki
Układam i piszę
Dziś przecież nie warte
Uwagi czy plusa
Są pięknem, co znika
I jak stare klisze
Lub freski zatarte
Już brzmią jak z lamusa
No cóż. Tak się stanie
Ze utkną w ciemności
Pamięci nieważnych
Jak sprawa niczyja
Lecz jako przesłanie
Pierwiastka wolności
Przypomną, że każdy
Świat ten wciąż rozwija
Bałachowski
Komentarze (16)
Wiele życiowej prawdy jest w Twoim wierszu i warto się
zastanowić dokąd zmierzamy i co tak naprawdę jest
ważne w tym zabieganym życiem, w którym na wszystko
brakuje czasu