Pamięci p. Małgorzaty Pływacz

Dla mojej nauczycielki biologii (27 lat) ...

Byłaś taka młoda
tyle miałaś przed sobą życia
tyle planów
niespełnionych marzeń...
Odeszłaś tak nagle
tak szybko nas opuściłaś
I może dlatego nikt nie może
pogodzić się z Twoją śmiercią.
Nawet się z nami nie pożegnałaś,
bo nikt nie spodziewał się, że
już nigdy więcej Cię nie zobaczy...
Takie rzeczy dzieją się w filmach
– nie w prawdziwym życiu – nie tutaj!
Jeszcze tyle miałaś nam do powiedzenia
z wyczuciem wprowadzałaś nas w świat przyrody
A teraz Cię nie ma...
I wszystko jest inne niż kiedyś...
Umarłaś, ale cały czas żyjesz
w naszych młodych sercach
bo zawsze będziemy o Tobie pamiętać
Przez Twoją śmierć uzmysłowiliśmy sobie
jak bardzo kochamy swoich bliskich
i bardziej się o nich boimy
bo sama myśl, że mogłoby im się coś takiego stać
jest nie do zniesienia...
Chronimy ich jak tylko możemy, wiedząc, że tylko chwila
nieuwagi i może ich nie być, jak i pani...
Teraz muszą nam wystarczyć wspomnienia,
bo tylko tyle nam po pani zostało...


Ukochani przez Boga umierają młodo...

... która zginęła w wypadku samochodowym...

autor

Asieńka16

Napisany: 2004-08-11 Dodano: 2005-12-10 20:26:53

Ten wiersz przeczytano 533 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie