pamiętam
na dzień dobry w tej części sieci
pamiętam promień światła
pochłaniający niebo
połykający ziemię
ludzi znikających
w niemym krzyku
pamiętam ostatni bieg
do uchylonych drzwi
ostatnie znane mi plecy
znikające za nimi
pamiętam dotyk światła
zimny mimo pozorów
i blask wypalajacy oczy
później zginęła pamięć
... kiedyś śniłam o końcu świata... teraz ubarwniłam tę wizję... podoba mi się...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.