Pamiętam
zapomniany
prosty wiersz
gdy bez kwitnie a ja
pamiętam tylko blask twoich
oczu i ciemną chmurę włosów
kiedy obok siebie staliśmy
tak blisko
potem rzeczywistość tnie nożem
mieszkam na wyspie niespełnionych
miłości
ile to już lat spaceruję po plaży
zbieram muszle
buduję zamki z piasku na pociechę falom
tulę do twarzy cienie wspomnień
czas rzeźbi na niej każdy rok
to zapomniany
prosty wiersz
gdy bez kwitnie a ja
pamiętam tylko blask twoich oczu
tnie
Komentarze (5)
Dla mnie również.
Dla mnie, piękna melancholia.
Pozdrawiam.
Smutne są takie cięcia,
dobrze miłe chwile pamiętać,
a wiosna ich serwuje wiele, łącznie z przywołaniem
miłych nam zapachów,
pozdrawiam, miłego dnia życzę.
Bywa,że jest a później odchodzi...miłego.
ogromna tęsknota za utraconą miłością.