Pamiętam pierwsze

Dla tych co chcą na nowo być dziećmi...

Pamiętam w piaskownicy z patyków pułapki
Z liści pieniążki by zjechać ze zjeżdżalni
Zdeptaną śliwkę po drodze do szkoły
Zimą sanki, lepienia bałwana

Krótkie chwile dziecięcej do świata miłości
Który wydawał się piękniejszy i nowszy
Pamiętam nie myślenie o jutrze
Przy zabawkach poważne rozmowy

Po kałuży marsz nóżek beztroski
Klocki po pokoju rozsypywane co dzień namiętnie
Misia, który przez czas sługi do snu mnie kołysał
Zapalone światło w łazience co mrok nocy rozjaśniało

Pamiętam to dziecko, które zgubiłem w sobie
Pamiętam gdy zadałem pierwsze pytanie Bogu
A po nim cisze co wzbudziła niepokój

Pamiętam pierwsze melancholijne spojrzenie
Pierwsze poczucie bezsensu
Pierwsze w Boga zwątpienie
Pierwsze w przyszłość wybiegania
Pierwszą miłość i rozstanie
Pierwszy deszcz co smutek sprawił

I mówię, bo wiem, że usłyszysz, choć nie dasz jednoznacznej odpowiedzi:

Jezu! Co się ze mną stało!?
Obudź to dziecko, co dawno we mnie umarło!

... a za nic nie mogą się nimi na powrót stać.

autor

Danillo

Dodano: 2006-10-21 23:22:13

Ten wiersz przeczytano 453 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Wolny Klimat Obojętny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie