Pan w siwym swetrze

Józef Gielniak

Dom stał na wzgórzu winem okolony
Pięknym widokiem wabił oko widza
Był przeogromny bogaty w balkony
Zewnętrzną szatą ból duszy wyszydzał

Wyrwani z życia palcem losu tknięci
W nieznane jutro na niepewne szańce
Z wybladłą twarzą snuli się bez chęci
Po korytarzach i salach mieszkańcy

W pamięci utkwił skrawek tamtej sceny
Pan w siwym swetrze angielskim dziergany
Który w linoryt zmieniał śmierci hieny
Staw lilie wodne i rozmowy z panem

Poruszający serce widok synka
kilkuletniego krzyczącego tato
Gdy na rowerku śmigał z słodką minką
Lecz było to już bliskie końca lato

Bukowe lasy szumiały żałośnie
Że nie powstałe razem z nim zanikną
Że mały synek bez taty dorośnie
Dziś krzyczy o tym ,,Bukowiec” grafiką

W holu na ścianie widnieje tablica
I epitafium Józefa Gielniaka
Głęboką treścią przejmuje - zachwyca
W liściach łopianu żyjesz w locie ptaka

PS

Kultura polska: Józef Gielniak
Grafik. Urodził się 18 lutego 1932 roku w Denain we Francji, w rodzinie
emigrantów polskich. Zmarł w 1972 w sanatorium Bukowiec koło Kowar
wybitny grafik polski przedwcześnie zmarły na gruźlicę.
Wszystkie prace Józefa Gielniaka, jednego z
najwybitniejszych polskich grafików współczesnych, można będzie zobaczyć w ...
Grafiki Józefa Gielniaka we Wrocławiu ... 68 grafik Józefa
Gielniaka można oglądać na wystawie zorganizowanej we wrocławskim Muzeum ...
Napisałam ten wiersz, gdyż znałam go osobiście jako wspaniałego człowieka, rozmawialiśmy o mojej poezji, (młodzieńczej wtedy) oczywiście też byłam pacjentką tego sanatorium jak on.

Dla ciebie Heniu i tych co nie wiedzą o kim ten wiersz.

autor

julka56

Dodano: 2008-12-29 00:08:21

Ten wiersz przeczytano 1658 razy

Oddanych głosów: 33

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie