PANI...

....

Na czystej kartce zapisane są słowa
W kącie słychać ciche łkanie
Nastrój zmienny jak pogoda
Pustka zaściela swe posłanie

Noc zabiera swe dłonie
Przybiera różne postacie
Staje się wiatrem żale chłonie
Nadzieje, na klucz zamknięto w chacie.

Otwieram okno i uciekam
Przekraczam granice,ściga mnie ona
Na paluszkach po cichutku przemykam
Na drodze staje mi czarna wrona

Skrzeczy,zagłusza mysli
Zawiązuje na szyi sznur
Twa dama z listy Cie skreśli!!
Nie pokonasz mych czarnych gór!

Pani ma,przeciwstawiam się Tobie
Nie masz szans,mocniej pętle zaciskasz
Duszę się,tlen odnajduje w sobie
Trace przytomność,życie ze mnie wyciskasz

Śmierć nie moją panią jest,jesteś nią TY
Służę Tobie lecz teraz odchodze
Przekraczasz mój świat,zatruwasz sny
Wracam, na TAMTEJ strone przechodze

Pustko ma droga,niszczysz mnie
Zamieniłaś mnie w nicość
Pani,nie chce byc na dnie
Wybacz mą nie wierność mą zawiłosć

Ma stara dama przyjmuje mnie w swe ramiona
DROGA MA NADZIEJO!
Odeszłam od Ciebie bo poczułam się zraniona
Pustka ma stara pani jest już zżółkniętą bielą...

....czasem przechodze na strone tej czarnej.... Lecz ostatecznie..wracam do mej starej PAni...i jej służe całym sercem KOCHAM CIE NADZIEJO!

autor

VaNa

Napisany: 2006-12-03 Dodano: 2006-12-03 16:25:29

Ten wiersz przeczytano 565 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie