Paprocany
Życie tu i teraz
Tak realne wciąż
Aż do bólu czasem
Marzę by znów wyrwać stąd
Jest tylko jedno miejsce
Tam czuję, że żyję znów
Gdzie każdy ma swój ideał
Gdzie każdy odżywa jak kwiat
Znalazłam tutaj spokój
Szczęście, którego mi brak
Niestety to tylko raz w roku
Mimo to czekam bez skarg
Czekam wiarą swą żyjąc,
Że znowu spotkamy sie tam
autor
A-t-k-a
Dodano: 2006-09-10 11:04:18
Ten wiersz przeczytano 498 razy
Oddanych głosów: 11
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
Paprocany - wielkie piękne widowisko.. Pozdrawiam i +