paprocie...

Wśród leśnej głuszy gdzie słońce bywa
gościem w porannej czasu godzinie
lekko kołysząc z poszumu wiatru
w paprocie spokój ze szczęściem wpłynie...

Weźmiesz mnie Miły dzisiaj za rękę
- to nic, że wiosna jeszcze nie przyszła
pójdziemy szukać drzwi tajemniczych
bo tam za nimi paproć zakwitła...

Ja bardzo chętnie oddam te kwiaty,
bo one dla mnie nie są potrzebne
- mam przecież chwile kiedy Ty jesteś
chyląc mi niebo i szlaki gwiezdne...

autor

Maryla

Napisany: 2007-03-04 Dodano: 2007-03-04 09:39:11

Ten wiersz przeczytano 575 razy

Oddanych głosów: 24

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie