na pohybel sobie
Rozerwane więzy bolą.
Poszarpane mam uczucia.
Wszędzie łaty cerowane
W same strzępy serca suknia.
Jeszcze wczoraj raj wolności
Oddech głębszy zdawałby się.
Dziś tęsknota , śmierć wolności
stoi, czeka, aż kat przyjdzie.
Tak też trwam, umarła duchem
To co piękne uleciało.
Trupi odór przypomina,
że umiera też i ciało.
autor
piguła
Dodano: 2007-06-03 23:47:22
Ten wiersz przeczytano 582 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
chciałoby sie zapytać..dlaczego tak..?wiersz tak dobry
w formie, jak smutny w treści...śmierć
ducha..przerażające!
Bardzo elegancko zmontowany wiersz Stan po
rozczarowaniu Wiersz refleksja dobry
ciekawa treść wiersza....chodź słowa są bardzo
mroczne....
Ladna symetryczna forma. Ciekawy temat. Dobrze się
czyta. :)