paradoks
ciągle pamiętam - taki paradoks
(choć to co wczoraj jak kamień w wodę)
dotyk pieszczoty zniecierpliwienie
szepty zapewnień
zaczarowałeś na całe życie
chociaż ja w czary nie wierzę wcale
całując usta spijałeś nektar
słodycz na wieczność
bez siły wziąłeś całą w niewolę
(serce w okowy w kajdany życie)
i choć to czasy wiekiem odległe
pamiętam świetnie
Rodzaj wiersz - ostatecznie wybrałam bez rymów, chociaż gdzieniegdzie...:)
Komentarze (40)
I na tym polega paradoks. Miłego dnia.
Niektóre rzeczy pamięta się do końca życia:)
Pozdrawiam. I dziękuję:)
ładnie opisane zakochanie, pozdrawiam:)
Taka niewole ciezko zapomniec:-)
nie wiem czy to paradoks....ale ładny ciepły wiersz
życie jest nowelą
pozdrawiam serdecznie :)
:) Trudno zapomnieć.
Szkoda, że bez rymów.
Miłego dzionka, jozalko :))
Zycie, zycie samo zycie:)
Pozdrawiam, jozalko:)
bez siły wziąłeś w niewolę :) ładne :)
Ale ładnie. I przypomniałaś jozalko te czary na całe
życie. Pozdrawiam:)