Parasol Saturna

Pochodzę tak samo jak ty z kosmosu
Narodziłam się w centrum gwiazdy
W tęczy ochronnego parasola Saturna
Dzięki któremu nie stratowały nas wąwozy meteorów
Dobrze że jesteś
Tak dobrze jak rozpływający się chleb z masłem w ustach
Dobrze że zostałeś
Tak dobrze jak deszcz i słońce
Że nie jesteś pustką w ustach galaktyk
I choć ziemia utyka liśćmi deszczem i mgłą
Wiem, że ty zostaniesz
Jak kosmonochron przed zagładą
Przytulisz mnie mocno na warkoczu jednej z komet
Płynącej po morzu pustki
Ochronisz mnie przed całym złem
I wiem że zapłonę jaśniej niż miliony gwiazd
Kołyszących się w przestrzeni
Kurczowo trzymając się twych ramion
Dotykam twych ust – planety oddechu
Dotykam twych oczu – nieskończonej przestrzeni
Dotykam twych rąk – siły największej


Pochodzę tak samo jak ty z kosmosu
Narodziłem się w centrum czerwonej planety
Chroniony jak ty grawitacją Saturna
Dzięki któremu nie staliśmy się pyłem kosmosu
Dobrze że jesteś
Tak dobrze jak smak deszczu i blasku tej gwiazdy
Dobrze że zostałaś
Tak dobrze jak wiatr zatrzymany na twych skroniach
Że nie jesteś pustką w przestworzu galaktyk
I choć ziemia umiera niedoskonałością
Wiem, że ty zostaniesz
Jak Latarnia morska przed zagładą
Przytulisz mnie mocno na fali oceanu
Między rozdrożem galaktyk
Ochronię cię przed całym złem
I wiem że będziesz tą najjaśniejszą
Jedyną w całej przestrzeni
Tylko trzymaj się mych ramion by nie zgubić drogi
Trzymaj się mych ust
Trzymaj się krawędzi mych oczu
Trzymaj i nie puszczaj…

z tomiku: Miłość prawda przemijanie...

autor

Szymon22rzesz

Dodano: 2006-09-16 18:58:10

Ten wiersz przeczytano 542 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Biały Klimat Mroczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie