Park z przyszłości ?
cień przyszłości
między liśćmi
strzelistego drzewa
odblaski
matowych
promieni
w półokręgu
skamieniały
bicie poruszone
do głębi czasu
nieistniejącego świata
opustoszałej huśtawki
park bez gwaru
wyciszone dzieci
tęsknią za odgłosem
martwej natury
autor
Amie
Dodano: 2005-09-02 12:43:57
Ten wiersz przeczytano 430 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.