Parking

Parking...


Zaparkowałaś niepostrzeżenie, tak bezczelnie w mojej głowie
A Parking był prywatny... w moich myślach, w moim słowie..
Skasowałaś przy okazji...wszystkie inne samochody
I nie dałaś czasu na przystanek.., na wytchnienie...Wody !

Zatrzymałaś się na chwilę ? Nie, raczej na dłuższy postój
Tylko niż baryczny spowodował Parkomatu lekki rozstrój
Ten niezdarny licznik czasu, nastawiłam na chwil kilka
Twoja głowa, trosk tysiące...oznajmiła: To pomyłka !

Nonszalancko obaliłaś szlaban do warsztatu marzeń moich
Zamykając z hukiem drzwi, pachnące aksamitem Twych podwoi
Może uda mi się jeszcze zreperować jakieś plany
I osiągnąć skrzyżowanie kontemplacji i Nirwany

Skalibruje cały system, bo być może w Nowym Mieście
Zechcesz się zatrzymać dłużej, ze dwa dni, może sto i dwieście...
I jedyna myśl natrętna, nieustannie mnie obłapia
Zdobyć klucz magiczny, do tajnego sejfu auta...

Księżyc powiernikiem stałby mi się bliskim, byłby mi asystą
Porwać Cię..! Jak Sawanna gazele na pożarcie rzuca...lwicom
Taki fortel byłby miłym w konsekwencji rozwiązaniem
Może byłby pierwszym drogowskazem na drodze...Kochanie...

autor

Savage

Dodano: 2005-04-14 22:38:39

Ten wiersz przeczytano 1238 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie