PARKOWA ALEJA
myśli jak liście szeleszczą na wietrze
goniąc marzenia wysoko pod chmury
miłość szalona wśród płomieni jeszcze
wciąż jest latarnią w tym życiu ponurym
nim stare dęby ubiorą się w suknie
pałac odżyje spojrzeniami luster
namaluj pejzaż na wspomnienia płótnie
wypełnij zmysłów przenikliwą pustkę
zajrzyj w źrenice błękitnego stawu
ślady spacerów odciśnij na nowo
wywołaj zdjęcia z duszy negatywu
wracając ze mną w aleję parkową
autor
Sfinx
Dodano: 2009-03-06 12:21:07
Ten wiersz przeczytano 1550 razy
Oddanych głosów: 37
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (20)
zajrzyj w źrenice błękitnego stawu..., czasami trudno
jest zobaczyć coś, bo z góry zakładamy, że jest to
niemożliwe, wbrew logice. Zawsze warto mieć marzenia i
dla nich żyć!
Pragnienia, wspomnienia, tesknoty ... Smutne. Oddaje
glosik i serdecznie pozdrawiam.
wiersz pełen marzeń i nadziei
wywołuje wspomnienia które pozostały na stałe w sercu
Duszy
pragnie odtworzenia o czym świadczy negatyw
pozdrawiam
Smutna ta Twoja „Aleja parkowa ” aż serce
boli mhmmmmmm wiem jedno trzeba poczekać na słońce
ukryte za chmurami...na deszcz który cieszy i na wiatr
cieplejszy...Pozdrawiam serdecznie:)
W marzeniach wszystko jest możlwie... a w życiu,
wiadomo - być może. Wiersz w sfinxowskim klimacie,
czyli wszystko na swoim miejscu. :))
chciałabym tak, naprawdę.
piękna aleja pełna wspomnień...;)
idąc tak parkową aleją, różne myśli kłębią się w
głowie....tobie piękne, romantyczne wyrażone
wspaniałymi słowami, które wprost płyną...
...piękny wiersz o tym na co nie mamy czasu a
powinniśmy...żeby było co kiedyś wspominać...
Wspomnienia, wspomnienia, tak wiele ich w nas żyje,
tętni, jeszcze gra.W wierszu ślady spacerów odciśnięte
na nowo.Ładne porównania i metafory.Wiersz ciepły,
rym;a- c, b- d.
Metaforyczne wspomienia z minionego czasu przypomina
spacer w parkowej alei. Jak dobrze mieć co wyjąć z
duszy i jeszcze raz się rozmarzyć. Wiersz mnie się.
podoba
agacior ma rację. :))) Sfinks pisze jak Sfinks -
zawsze - można na nim polegać!!! romantycznie do
utraty tchu :) Pozdro!
Wiersz o płytkiej treści, metafory rodem z przeszłej
epoki i wcale nie jest rytmiczny. Już drugi wers (12
sylab) gubi rytmiczność.
Spacer we wspomnienia, ładnie rytmicznie z dobrymi
rymami:)
Wiersz pelen wspomnien, tesknoty i milosci,,,delikatny
jak skrzydla motyla,,,
pozdrawiam.