Patrzę na ciebie

Patrzę na Ciebie.
Tak z ukrycia…
Patrzę na Ciebie
I widzę to czego pragnę od życia:
Zorzę polarnš, co pojawia się w nocy na niebie,
Œliczne muszelki schowane na plaży
Co czekajš aż ktoœ je znajdzie i przygarnie do siebie.
I codziennie mi się mażysz…
Jako zapach œwieżych kwiatów lilii,
Jako kubek herbaty, co życie czasem umili.
Kostka cukru, kropla szczęœcia,
Panna, co szykuje się do zamęœcia.
Kojarzysz mi się z tym, co mile pieœci zmysły cztery.
I masz nienaganne maniery
I wszystko, czego tylko bym pragnęła.
Ze sobš do nieba bym Ciebie wzięła.
Ale teraz Ty patrzysz na mnie…
Patrzysz pogardliwie i dumnie.
I wszystkie szczęœcia pryskajš jak bańka mydlana
Co nie dotrwała, nawet do rana.
Widzisz to, co Ÿle się kojarzyć musi…
Budzik, co do wstania zawsze zmusi,
Zwiędłe kwiaty, godne œmietnika pustego,
Nie chcesz nigdy istnienia mego.
Czujesz żal, litoœć, pogardę.
Wiesz, że do serca Cię zawsze przygarnę,
Jednak odmawiasz mi, odsuwasz się.
A ja się nigdy nie spieszę…
Zawsze poczekam, chętna jestem w kolejce do stania.
Bo ja zawsze daję, bez brania.

autor

whatever

Dodano: 2005-02-15 20:46:25

Ten wiersz przeczytano 593 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie