patrzyłam na ciebie
jeszcze pamiętam
stałeś
choć deszcz
zmywał głowę
dłonie przyłożone
do twarzy
ocierały świadomość
co z życiem i snem
kto pochowa serce
które umarło
autor
Vita in deserto
Dodano: 2014-06-13 10:57:28
Ten wiersz przeczytano 1136 razy
Oddanych głosów: 25
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (27)
Brak mi słów...Zastygłem...Dotarł bardzo, bardzo
głęboko.Przepiękny "motyl" pomimo bólu.Pozdrawiam i
uśmiech zostawiam :-)
Ja tez pamiętam.
Łza się kręci przy takich wierszach. Pozdrawiam.
Z łezką w oku pozdrawiam... :))
Bardzo wzruszasz słowami ujętymi w tej krótkiej, a
jakże bardzo wymownej poezji. To prawda, ludzie stoją
i patrzą a nie widzą i też nie słyszą, a zranionych
serc i śmiertelnie obolałych nie ma komu pochować
zgodnie z należną się Im godnością. Przykre, ale
bardzo prawdziwe. Nic dodać i nic ująć się nie da od
ujętych słów, które określają autentyczny i
rzeczywisty stan obecnej ludzkości. Pozdrawiam Ciebie
bardzo serdecznie i życzę samych radości i uśmiechu
jak i pogody ducha i serca na każdy dzień i jego
chwile w ciągu dzisiejszego dnia...
Powiem Tobie najprościej, ustąpił miejsca drugiej
miłości.
Serce-najbardziej cierpiacy organ naszych
cial...stworzony przede wszystkim do kochania.
Pozdrawiam :)
nikt
serce ma to do siebie, że co chwila dochodzi do
siebie ;)
,,dziękuję,,
tęsknota za miłością
pozdrawiam
taka bywa miłość... czasami smutek niesie
Pozdrawiam
Pełen smutku i żalu Twój wiersz . Pozdrawiam
serdecznie i życzę miłego dnia.
Pięknie. Gdy żyjemy, nasze serduszko czasami ze
smutków zamiera, ale też chętnie budzi się do życia,
gdy ciepły promyk do niego zawita.
Pozdrawiam serdecznie. Wszystkiego dobrego.
mało słów a tyle w nich smutku - pięknie - cieplutko
pozdrawiam:)
b.dobre
Ach, ta milosc.Smutna miniaturka.
Pozdrawiam:)