Październik
Idzie październik
nad naszą ziemią
w jęzorach ognia
płonie czerwienią
złotym podmuchem
pali się, pali,
toczy się, toczy
w rudawej fali,
żółtą poświatą
piętrzy się, piętrzy
poszyty ściegiem
nici pajęczych,
pochyla ciężkie
jarzębin kiście
i zimną rosą
obrywa liście .
autor
anna
Dodano: 2016-10-23 07:57:20
Ten wiersz przeczytano 3324 razy
Oddanych głosów: 59
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (53)
fajne powtórzenia, ciekawie w formie, kilka udanych
metafor, bardzo na tak.
Ile tu kolorów! Gdyby zechciał
je wszystkie pokazać ten obecny:)
Pozdrawiam
Bardzo mi się podoba. Przeczytało mi się "oblewa
liście" zamiast "obmywa liście" bo ta zimna rosa
kojarzy mi się z zimnym potem. Miłej niedzieli:)
Bardzo mi się podoba!
Pozdrawiam :)
Bardzo ładnie o kolorach jesieni miłego i ciepłego
dnia
Piękny wierszyk, Anno. Miłej niedzieli.
zalśniło jesiennymi cud kolorami
miłego dnia:)
zalśniło jesiennymi cud kolorami
miłego dnia:)