Październik
Idzie październik
nad naszą ziemią
w jęzorach ognia
płonie czerwienią
złotym podmuchem
pali się, pali,
toczy się, toczy
w rudawej fali,
żółtą poświatą
piętrzy się, piętrzy
poszyty ściegiem
nici pajęczych,
pochyla ciężkie
jarzębin kiście
i zimną rosą
obrywa liście .
autor
anna
Dodano: 2016-10-23 07:57:20
Ten wiersz przeczytano 3323 razy
Oddanych głosów: 59
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (53)
...Aniu, dzięki za wpis i 4+...wielu to umyka, wszak
to kolor stalówki...pozdrawiam
w Twoim wierszu jest październik dokładnie taki jaki
lubię :-)
Pażdziernik już mija ale ta jesień jest piękna .
Jadąc do Puław i Warszawy ..padało bez przerwy .. a
mimo .. to pięknie wygląda jesień w deszczu..
wiersz bardzo ładny ..
Zachwyca ten październik w Twoim kolorowym wierszu.
Pozdrawiam.
malowniczo :)
(+)*28!
Witaj,
masz rację i mam nadzieję, że przeminie wnet...
Twój październik podobny do mego zza okna...
Cuda natury.
Także jesień może być piękna i romantyczna.
Serdecznie pozdrawiam.
Aniu...może stworzysz cały kalendarz...bo październik
jest tak urokliwy.....pozdrawiam
Ładnie.
pażdziernik
niestety to jesień
ja kocham wiosnę i lato
serdecznie pozdrawiam
fakt, obrywa liście, sama widziałam :)
Piękny październik, to miesiąc moich urodzi :)
Pięknie Anno, aż chciałoby się zatonąć w tym cudnym
barwnym październiku na cały rok, w tej kanonadzie
barw, w tym cieple ognia.
Gdyby on był taki jak napisałaś to bym na niego
czekał, a nie czekam, bo zycie to czy się swoja
ścieżką.