W pełnej krasie
Widzę wiosnę spacerującą po ogrodzie;
zręcznie opróżnia kosze pełne pąków,
wypustkami listków dekoruje gałęzie,
śpiewem skowronków ożywia przyrodę.
Akacje, jak ukłony panien w podzięce
ku ziemi z radością pochylają ramiona,
nęcone nektarem uwijają się trzmiele,
domowe spiżarnie wzbogacą miodem.
W powietrzu unosił się woń lilaków,
odurzona ich słodkawym aromatem,
naprędce zerwałam fioletowe grona,
kryształowy wazonik nimi ozdobię.
autor
_wena_
Dodano: 2016-03-28 17:55:10
Ten wiersz przeczytano 4721 razy
Oddanych głosów: 81
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (111)
:)))
Z wielką przyjemnością, dziękuję Wenuś:-)))
Oksanko, jak zakwitną jabłonie chętnie spotkam się z
Tobą pod jej różowym parasolem :)) Dziękuję kolejnym
czytelnikom za wgląd do wierszyka :)
Witaj wena48 Miła Wenuś:-)
Ustawiłam się w kolejkę po taką wiosenkę i zaczekam
ile trzeba by usłyszeć na nowo jak życie śpiewa. Obraz
barwny i liryczny - śliczny. Miłego wiosennego
popołudnia:-)
Zapachniało wiosną.
Wando takiej wiosny to i ja oczekuje
cudeńko
pozdrawiam
Śliczny, wiosenny wierszyk.
Już w ogrodach i sadach pięknieje. Pozdrawiam.
serdecznie weno.
Pięknie
Skoro oczekujesz, ona nie zawiedzie.
Ciepłej będzie już za chwilkę, nawet po obiedzie.
och, jaka u Ciebie cudowna wiosna, wspaniała :-)
O tak, takiej wiosny i ja oczekuje?
Wandziu, jesteśmy już spragnieni wiosny takiej, jaka
była w święta rozkosznie ciepłej:)
Pozdrawiam bardzo serdecznie i z uśmiechem:)
:)) Mnie się podoba nowy tytuł:))
Dziękuję Dorotko, zmieniłam mając nadzieję, że teraz
jest ciut lepiej.
Z uśmiechem pozdrawiam kolejnych czytelników.
Jest wiosenny ciepły nastrój:))
Jedynie "zielenią koron drzew" ciut zgrzyta i tytuł -
przecież to wszystko na jawie wybucha wraz z wiosną,
to dlaczego "wyobraźni"?
Malowniczo i romantycznie :))pozdrawiam