Pewna fotografia

Fotografii znak dotknął mnie do głębi
Nie jestem już wolnym ptakiem
Neutralność spowitą we mgle
Zamienia w resztki wolnych pragnień
Trwając w kielichu tęsknoty wypełnia
Bezkresną wnętrza moc
Staję się klaunem nieśmiesznym i samotnym tak
W pyle bezkresnej otchłani
ulatuje wraz ze mną
Znikając w jasnej poświacie
Otula ciepłem swym
Chroniąc przed deszczem
W zmysłach myśli zgubionych
Iskierka nadziei tli się wciąż
Na spojrzenie anielskie
Różami kwitnące u stóp
Muskając zapach wiatru
Schłodzi mnie blaskiem
Nie fotografii
Lecz jej postaci.

autor

crom

Dodano: 2012-11-21 08:14:24

Ten wiersz przeczytano 846 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Optymistyczny Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie