Piasek
***Ku pamięci do pamiętnika życia***
To nie ja piszę, ale mój smutek.
Łzy w kształtne litery ubierają słowa na
piasku…
Serce śpiewa piosenkę o nadziei
Rozum pyta czy ona istnieje.
Wspomnienia,
pragnienia przelewam przez palce
Bawię się nimi jak piaskiem.
Zerwał się wiatr!
Zniknęły…
Wietrze, niewdzięczny!!!
Zabrałeś to co jedyne miałam na mojej
pustyni życia!
Ziarenko pisaku to nie pustynia.
Ale pustynia to ziarenko piasku.
Pragnienia to nie moje życie.
Ale moje życie to pragnienia
autor
monisia@
Dodano: 2008-03-04 20:27:58
Ten wiersz przeczytano 506 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Więc pragnij tego czego najbardziej chcesz i idź do
celu.
monisiu@ masz rację, dojrzałe wersy i myśli Twe
rozsądne, pisz dalej a oszlifujesz ten kamyczek do
połysku.