PIĘĆ MINUT

Sam nie wie, czego chce...

Daj pięć minut nim proszę
Tak długo na nie czekałem
Zapadnie zmrok i nas schowa
Wśród swego płaszcza ciemności
Zostaną po nas nie słowa
Lecz zapach ciał naszych bliskości

Zapach - woń, ciał naszych nas niesie
W krainę marzeń i zdrady
Gdzie chłód panuje i groza
Światło nie dotrze, nie przemknie
I marznąć będziemy z myślami
Że zgotowaliśmy to sobie sami

Lecz trwać w miłości możemy
Po kres świata i dłużej
I żadna przeszkoda ni trwoga
Nas nie zatrzyma
Choć długa i ciężka
Przed nami droga

I jeszcze jedno Ci powiem
Z tą chemią jest jak z pragnieniem
Pić bardzo się chce
Lecz gdy ugasisz pragnienie
To pić przestaje się chcieć
Więc lepiej żyć pragnąć i nie pić...

I kto to mówi? Ten, co wypiłby morze...

autor

mercedesik

Napisany: 2005-01-26 Dodano: 2005-01-26 23:55:51

Ten wiersz przeczytano 487 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie