Piekło na ziemi

Powinienem żyć pełnią życia,
szczęście rozdawać - cieszyć się z bycia,
oddawać od siebie wiele,
a brać tak niewiele.
Tymczasem patrzysz na mnie,
widzisz jak staczam się.
Zewnętrznie uśmiechnięte i wesołe ciało,
w środku smutek i gorycz - tego niemało!
Wypalam się, moja dusza odchodzi,
żal mnie na złe ścieżki zwodzi.
Kochałem i byłem kochany,
lecz los taki nie był mi dany!
Przychodzą chwile wesołe i szalone,
lecz u mnie to czasy minione!
Wspomnienia jak igiełki - karają!
Życie me w piekło co chwile zamieniają!
Tak szczęście zmienia się w smutek,
przyczyną jest problem i jego skutek!

autor

Dziara1986

Napisany: 2008-01-19 Dodano: 2009-01-19 16:18:38

Ten wiersz przeczytano 456 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie