Pierwiosnek
jeszcze do wiosny daleko było
a mróz ze śniegiem nocą przybywał
w ogródku zielony krzak bukszpanu
jak ciepły kocyk ziemię okrywał
spoczywał pod nim uroczy kwiatek
zasnął jesienią w cebulce małej
a kiedy słońce mocniej przygrzało
zaczął powoli kiełkować malec
prężył się cały budził, napierał
za ciasno, ciemno i niewygodnie
wychylił pierwszy zielony listek
natychmiast się poczuł swobodnie
swą kruchą wątłą łodyżką chłonął
słodki aromat promyki wiosny
tęsknił do ciepła i piął się w górę
pierwszy subtelny biały pierwiosnek
z wiosną przychodzi do nas nadzieja
to niepojęta moc - tajemnica
i niewymowne piękno, harmonia
rodzącego się na ziemi życia
Komentarze (65)
Marianko wiosna to jak kobieta zaskakuje nas swoim
pięknem i tworzy ciepłą wiosenną otoczkę.Pozdrawiam
serdecznie.
weno - Wandeczko....jest mi bardzo miło usłyszeć od
Ciebie te słowa ,wiesz że z wzajemnością darzę Ciebie
sympatią ;-))
a co przy takim święcie niech będzie słodko :-))
Marianko przyniosłam Ci tulipanka z okazji Święta
Kobiet. Bardzo Cię lubię i serdecznie pozdrawiam :)
Pięknie o budzącej się do życia przyrodzie .
Pozdrawiam oraz ślę najlepsze życzenia z okazji dnia
kobiet . :)
wszystkiego naj naj naj i zdrówka:))) pozdrawiam
karmarg
Piekny wiersz,pozdrawiam serdecznie
zapachniało wiosną, a nam ubyło lat:)
pozdrawiam:)
przepięknie o tym pierwiosnku :-)
Uroczy refeksyjny wiersz
pozdrawiam
Pierwszy miły bialutki kwiatuszek wiosenny. Pozdrawiam
mile.
To znaczy, że wiosna już blisko:)
pięknie Marianno:)
Ladnie opisalas budzenie sie do zycia malej roslinki,
ktora walczy o swoje miejsce ..milego dnia
do kalendarzowej
parę dzionków zleci
ale już słoneczko
tak wiosennie świeci:)
pozdrawiam pięknie:)
pięknie w temacie przyrody...czekamy na wiosenną
nadzieję:) pozdrawiam
Skromny i ładny wiersz - jak pierwiosnek :-)
Pozdrawiam ciepło :-)