Pierwszy krok

Siedziałem w domu , myślałem może,
Nawet z pewnością - mroźno na dworze

Przyszedł kolega, ręce zaciera
Że zimno - mówi , lecz myśli zbiera

Spojrzał po izbie, gdzie wisiał zegar
„Młoda godzina – namówić się daj

Już umówiłem się z dziewczynami
Czy tutaj mamy, siedzieć tak sami

Razem zaliczyć możemy teatr
Młodość ci mija, ukryć się nie da”

Chociaż nie miałem wielkiej ochoty
Włóczyć się miastem z kumplem niecnotą

Jednak wkuwanie przedawkowałem
Co mi tam – pójdę – tak pomyślałem

Koło teatru czekały panie
Wymalowane, wyfiołkowane

Kumpel przedstawił swoją dziewczynę
„Daję ci drugą – z nią ty nie zginiesz”

Dziewczyna z razu była nieśmiała
Ale się wkrótce już rozgadała

W teatrze sztuka jakaś leciała
Jaka to była?- nie pamiętałem

Patrzyłem tylko w jej czarne oczy
I podziwiałem długie warkocze

Ich zapach długo miałem w pamięci
Już siedzieć w domu nie miałem chęci

autor

Adelaa

Napisany: 2016-01-08 Dodano: 2016-01-08 23:07:02

Ten wiersz przeczytano 1112 razy

Oddanych głosów: 22

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie