pies

zabijesz jego oczy
zabijesz jego łapy
zabijesz jego język, gardło,
uszy
ale nigdy nie zabijesz jego ogona



nawet gdy go obetniesz



jego kikut będzie cię rozpoznawał
za każdym razem gdy przyjdziesz zabijać
i witał



nawet gdy go zamkniesz w klatce
on będzie miał nadzieję
że podejdziesz do tej klatki



i postoisz chwilę
i zaśmieje się do ciebie tym kikutem

autor

Marta Surowiecka

Dodano: 2011-07-12 23:17:13

Ten wiersz przeczytano 396 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie