PIJ BRACIE

Pij bracie, pij…
Przecież kolegów dobrych masz
Pij, pij bracie, pij…
Podniosą cię, gdy padniesz na twarz

Talerz z sałatką wyjmą spod głowy
Żeby ci było wygodniej spać
A gdy już wyśnisz swój sen jałowy
Pomogą ci ze stołka wstać

Pod drzwi mieszkania odprowadzą
Na wycieraczkę rzucą jak wór
Jutro ci trzeźwieć też nie dadzą
„Pij, bracie, pij!” zawoła chór

I tylko kiedy stary już będziesz
Starszy, niż na to wskazuje wiek
Trzęsącą ręką kieliszek wzniesiesz
Wołając: „gdzież wy, koledzy, gdzież…”

„Gdzie ma rodzina się podziała
Żonka cichutka i dwoje dzieci
Radio zepsute, telefon nie działa
W lodówce nawet światło nie świeci…”

Tak może być jutro, za miesiąc, za rok
Dziś jeszcze ciągle masz czas
Aby wstecz zrobić jeden krok
Spróbować zacząć jeszcze raz

Lecz jeśli ciebie nie przeraża
Wizja samotnej starości twej
Do baru znów idź i nie powtarzaj
Że to był tylko upiorny sen

Pij, bracie, pij…

autor

Jotka1

Napisany: 2004-01-16 Dodano: 2005-01-17 11:10:00

Ten wiersz przeczytano 475 razy

Oddanych głosów: 19

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie