piszę do was
im więcej przeszliśmy ziemskie
wędrowanie
ze snów ułożone miraże tam wśród
wyśnionych
ogrodów zrwywane kwiaty nie więdły śpiew
nie milkł
sycąc owocami dni i nocy bezustannie
głód
łączyło nas jedno by podążać ku miłości
ach cóż ujrzałam ten weny ogród szła do
mnie
milcząca lub wynurzona ze snów szeptem
budząc
kwiaty chyliły jej pokłony bezmiar wód
szemrzący
wersami płyneły - w toń serca echem do
snu
tam mostek niebiańsko wynurzony jej lico
słoneczne
szata w poświacie złotych róż złaczonych w
bukiety zbóż
chlebem powszednim nasyceni wciąż tęsknota
nienakarmiona
piszemy wierszem utęsknieni za tym pokarmem
słów krzepiących
i gdy ujrzałam samotny cień tułacza serce
zapłakało
on mi powiedział -pisz dla ludzi wena życie
twe odmieni
oto w poezji najwięsza cnota przyjażń niech
poniesie ochoczo
w codziennym podążaniu nie tylko w
wierszach sławić swe zalety
lub opłakiwać swe żale lecz dobrocią
połączyć swe cele
tak jak na poete przystało
ta pani natchnienia obdarza nas swą
obecnością
ile lat rozbogaci nasze smutki i
tęsknoty
pozdrawiam..
Komentarze (21)
dziękuję wam szanowni za pozytywne niepozytywne
komentazrze,serdecznie dziękuję,
Msz do poprawki. Zapis, treść nie są logiczne. Brak
znaków diaktrycznych, za często użyte słowo
"swe"(archaizm),
pompatyczne do granic. A "rozbogaci nasze smutki i
tęsknoty" :)))
Poezji w tym wierszu nie widzę. Sorry bardzo - tak
odbieram i pozdrawiam cieplutko:)
Cóż mogę powiedzieć... chyba tylko, że ładnie to
ujęłaś i trafiłaś do serca. Miło było przeczytać :)
Pozdrawiam:)
Za długo i zbyt pompatycznie jak dla mnie
niebieskaDamo. Skróc swój "list", a będzie wymowniej.
Dopracowania wymaga stylistyka, bo wersy nie łączą się
ze sobą logicznie.
Pozdrawiam !
Spróbuj przeczytać na spokojnie i poprawić błędy.
Cała prawda ...pięknie