* (piszę na kolanie...)

"„Fado” to wybór esejów i krótkich tekstów Andrzeja
Stasiuka opowiadających o realnej i mentalnej podróży
przez nieznaną, marginalną, w powszechnej świadomości
nieistniejącą Europę" - nie czytałam, informacja
przepisana z internetu.
I na koniec świata. Pozdr.

Kogoś mi ta Twoja peelka przypomina :-)
Jak zawsze z ogromną przyjemnością do Ciebie zerkam
:-) dziś wyjątkowo wiersz trafił w mój nastrój i
przedumania :-)

Noc rodzi koszmary, wyobraźnia figle płata, a księżyc
po niebie z toporem wciąż lata... jakże wtedy musi
doskwierać samotność...

https://www.youtube.com/watch?v=Mx4Sw-ClFeg

tak wrażliwe i zdolne osoby powinny mieć stały
abonament na bilety do Portugalii...

https://www.youtube.com/watch?v=_ygIUgPNGi4
Piękny masz gust Marto, wykrzyczany wiersz a za nim
piosenka.
Pozdrawiam Marteczko, jak się czyta i słucha
w tym samym czasie, wtedy czuje się Twoje
pióro.

pozdrawiam serdecznie pisanie w stanie osamotnienia
bolesne jest

różnie ludzi i naród dopada chandra ,to jest menda
bezsiły i odmóżdżenia na poziomie parterowym
w zasadzie to jest Sonczysława takie imię jej nieraz
daje
przychodzi i coś mendzi pod nosem bez składu i ładu
czekając aż się odezwę czasem kieliszek pomaga
jak jest
ale,ale nie osamotniony musi być paftari choć ze dwa
razy
i Sonczysława idzie spać i ja włażę do niej pod kordłę

pewnie że daleko, z tego powodu stale rezygnuję z
podróży w tamtym kierunku... ale może kiedyś... fajny
wiersz.

Ciekawie napisane pozdrawiam