Płacz...

Takie moje refleksje...

Nie każ mi płakać nad zbitym wazonem,
nie każ mi płakać nad rozlanym mlekiem.

Nie mów, że łzy są dobre,
gdy chodzi o błahe problemy codzienności.

Nie mów, że łzy są dobre,
kiedy nie ma powodu do płaczu.

Pozwól mi pozostawić sobie łzy na przyszłość,
kiedy zobaczę,
jakim człowiek jest człowiekiem,
kiedy odkryję,
jego pychę i nienawiść,
kiedy ujrzę
biedę i ubóstwo,
kiedy uderzy mnie
rzeczywistość,
z której zabierasz mi najbliższych...

I wtedy pozwól mi się wypłakać,
za wszystkie te lata, które spędziłam w niewiedzy...

autor

Espeja

Napisany: 2006-01-02 Dodano: 2006-01-02 23:49:04

Ten wiersz przeczytano 537 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie