Ciii...

Weź mnie za rękę
i przeprowadź przez krainę cieni,
przez krzyczące pustkowia
obejmujące nasze sny.
Pozwól,
niech dopełni się przeznaczenie,
niech popłyną łzy...
Złącz nas w uniesieniu,
zawrzyj z diabłem wieczny pakt,
daj mi spełnienie,
niech krzyk obudzi to,
co dotąd uśpione.
Pragnę purpurowych łez
na twojej zimnej twarzy,
pragnę wiecznej ciemności
niszczącej niezniszczone.

I kiedy przyjdzie dzień
nie będzie nowego słońca...

autor

Espeja

Napisany: 2005-12-28 Dodano: 2005-12-28 14:57:24

Ten wiersz przeczytano 632 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Biały Klimat Mroczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie