Płaczę więc:

Dwa uderzenia dłonią tuż pod lewą piersią,
I paluszek wskazujący mnie – kocham Cię…
Była niemową…
Ile w niej było szczęścia, nadziei, życia,
Gdy ją zabierałeś nie mogłem Ci wybaczyć,
To ona, gdy odchodziła uśmiechała się,
To ona dłońmi mówiła kochaj świat…
Pytałem jak, bez Ciebie? Będę z Tobą…
Zrozumiała, powiedziała nie, masz żyć,
Musisz żyć, nasza miłość musi trwać,
Proszę kochaj, nie zamieniaj serca w głaz.
Dwa uderzenia dłonią tuż pod lewą piersią,
I paluszek wskazujący mnie – Ja także
Odpowiedziałem – kocham Cię…
Zamknęła oczka, dłonie osunęły się bezwładnie,
Obejmowałem ją, musiano złamać mi palce...
Dzisiaj trwam, trwa nasza miłość.
Nie potrafię mówić płaczę, więc:
Od Niej i mnie;
- Dwa uderzenia tuż pod lewą piersią
I paluszek wskazujący was….

autor

buuuziak

Napisany: 2005-02-14 Dodano: 2005-02-14 14:02:28

Ten wiersz przeczytano 441 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie