Płocha miłość

Tam wysoko na niebie ją wtedy widziałam,
Choć daleko była, to jak gwiazda błyszczała.
Nie spostrzegła nawet, że ją z ziemi dojrzałam,
Bo ja przecież dla niej jestem taka mała…

Innym razem ujrzałam ją w polnych kwiatach,
Jest tak blisko, a wciąż się przede mną chowa.
Ciii… nie spłoszcie jej na drugi koniec świata,
Bo będzie ją trzeba oswajać od nowa…

Już czasami kroczy za mną cichutko.
Nieśmiała jest, rzadko gdzieś za mną wyjdzie.
Jeśli będę nieostrożna, spłoszona ucieknie szybciutko,
Więc czekam, aż zaufa i spokojnie do mnie przyjdzie.

Byle nie uciekła nim spojrzę jej w oczy,
Nim dotknę piórek białych, mięciutkich jak mleko.
Byle nie odeszła ode mnie w samym środku nocy,
Nie widząc mnie i świecąc na niebie znów tak daleko...

autor

Lamme

Napisany: 2006-06-26 Dodano: 2006-06-27 00:13:18

Ten wiersz przeczytano 458 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie