Płomień
Siedząc i myśląc nad losem swym,
a w płomieniu widząc swojej zagłady
obraz.
Koniec nadzei,
Początek śmierci
Odwieczne młodzieńcze męki.
Rozpacz nie przyniesie rozumu,
Rozum nie przyniesie rozpaczy
...
Daleko w zaciszu ktoś płacze,
płacze i płacze...
Zapełnił łzami los zły,
a teraz spija go z liści lawendy...
autor
Dav_von_Miyu
Dodano: 2006-06-08 20:29:40
Ten wiersz przeczytano 385 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.