płomień przeznaczenia

cichutko tańcz wokół umysłu
roztaczaj woń rozpalonego ciała
dostarczaj mi przedwiecznego zamysłu
nie pozwolę, żebyś się bała

przestraszę nasze koszmary
osłonię ciała przed ostrzami
nie zgubię drogi przez mary
zniszczę mur pomiędzy nami

przypomnij sobie dlaczego tak jest
jak wielu ludzi nas rozdzielało
ilu teraz pokonamy by skończyć
odejdziemy ostatni raz, wśród łez...

autor

Undi

Dodano: 2007-02-19 11:30:19

Ten wiersz przeczytano 472 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie