W płomieniach /1/

Grzeją te płomienie, tną huragany, a jednak brzmi
finezyjnie.
Z podobaniem dla miłosnych wersów - pozdrawiam :)

Szadunko, Bogusławie, Tomaszu, Anulo, Teresko i Lariso

ślicznie dziękuję za waszą nieustającą wrażliwość
pozdrawiam noworocznie:)

Sławku
nie liczę plusów, godzin i lat
nie buduję płotów ani murów
dziwny dla mnie jest ten świat
co ogranicza prawdę i szczerość

nie liczę Sławku godzin i lat
sercem czerwienią patrzę na świat
błękity nie dla mnie nie sięgam
do nieba choć w szpilkach przemierzam ten świat

nie liczę Sławku nie dla mnie ten ład po prostu serce
otwieram


pozdrawiam noworocznie dziękując za życzenia
:)

Pięknie, delikatnie.
Beano, odwzajemniam życzenia noworoczne i życzę
szcęścia i spełnionej miłości.

Tylko Ty Beatko potrafisz TAK Subtenie! :)

Pozdrawiam serdecznie. :)

A ja Ci Piękna życzę bym jak najczęściej mógł tak jak
dziś pod Twoim wierszem przyciskać plus z numerem 30.
I niebieskiego płotka też Ci życzę. Pozdrawiam z
uśmiechem:))

Jak aTOMash zgadza sie z Jorg-Wolf;)

"... arcylubieżny płomień ustawicznie jarzący się w
nadwrażliwym kręgosłupie." - Vladimir Nabokov.

Miłego wieczoru Beato.

Romantycznie przez "wrota wszechświata" w przyszłość.
Obiecujące.

Pozdrawiam noworocznie Bea

Cudowny, subtelny wiersz o miłości.
Zachwyca!
Pozdrawiam serdecznie i życzę wszystkiego, co
najlepsze w Nowym Roku!

Asie, Jorgu
ślicznie dziękuję
:)

w Twojej poezji uwielbiam subtelność...
noworocznie pozdrawiam :)

Beano
Miło mi było czytać.
Pozdrawiam i Życzę dużo radości w Nowym Roku

wszystkim przemiłym gościom
z podziękowaniem przesyłam noworoczny uśmiech

Wando ślicznie dziękuję za skrzydła, za życzenia
oczywiście poprawię,
pozdrawiam serdecznie