Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Płonąca aureola

Chciałeś mi pomóc podając swą dłoń.
Czułam się szczęśliwa i bezpieczna w Twych objęciach.
Nagle zgubiłam Cię. Stanęłam krzycząc doń.
Ukojenie znalazłam w cięciach ręki.
Nieziemskie męki przeżyłam, by kochać Cię.
Potknęłam się gdzieś po środku drogi.
Patrząc na Ciebie ujrzałam rogi błyszczące.
Całe we krwi i ogniu płonące.
Moje serce tonące w kłamstwach Twojej duszy.
Moje uszy dłużej tych kłamstw nie zniosą.
Serce poddało się ciosom jego sztyletów mili moi.
I nikt nie rozczuli się nad przebiegiem mojej doli.
Za błąd, gdy nie spostrzegłam tych rogów zamiast aureoli.

Dodano: 2006-10-25 23:01:44
Ten wiersz przeczytano 568 razy
Oddanych głosów: 1
Rodzaj Rymowany Klimat Mroczny Tematyka Miłość
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (0)

Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »