Płynie z serca

Przelewam z serca na kawałek kartki, moje życie, me problemy, marzenia, co przeżyłem i przeżyć pragnę. Czy kiedyś marzenia staną się rzeczywistością?, nie wiem ja, nie wie nikt. Bez nich było by tak dziwnie, sztucznie nie było by po co żyć-brak miłości. Pisać o miłości dużo mogę, czuje „to” i po prostu piszę. Jak smutna ma twarz, czy radość rozpromienia mnie, od tego się zaczyna, to jest ta przyczyna. Gdzie serce dyktuje a mózg wykonuje. Przekazuje dalej aby pozostał jakikolwiek ślad, by ktoś poczuł to co ja, zaznał chwili uniesienia smak, czy ktoś przeżył to co ja? pewnie tak. Każdy jest inny - świat, swoje problemy ma, chwile szczęścia, słabości też. Nie każdy dzielić się tym chce, lecz są chwile dobre i złe. Z pamięci nie wyrzucimy ich, zostaną z nami do końca swoich dni.
Kiedyś ktoś był i to nie raz, raz kochałem, bo pragnąłem, ponieważ nie chciałem śnić. Dawniej ten ktoś wiele znaczył w moim życiu, szczęścia zaznałem na chwile smak. Teraz ten ktoś z daleka ode mnie jest, na nowo układa życie swe. Zostawiając mnie, przekreślony ten cenny czas, zostałem sam, ona w myślach mych, osobno od teraz i na zawsze razem my, cały czas jesteś w mojej głowie… lecz zapomnieć nie mogę…

autor

djeskobar

Napisany: 2006-12-05 Dodano: 2006-12-05 22:56:10

Ten wiersz przeczytano 788 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Biały Klimat Obojętny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie