Chwile...
Brakuje bardzo mi czułych pocałunków
spotkań z ukochana osoba, wspólnych chwil
cudownych, jej uśmiechu na twarzy na mój
widok, łez szczęścia, wspólnych spacerów
spotkań codziennych, nawet tych złych
kłótni które zbliżały, tak bardzo brakuje
mi. Jestem samotny, samotny? Tak.
Jest mi z tym źle, bo to złe jak ktoś kogoś
ma gdzieś a ten ktoś wierzy ze będzie
dobrze ze będzie jak dawniej ze powrócą
chwile uniesienia szczęścia i radości.
Przed szklanymi oczami wspomnień moc łza
kreci się coraz to bardziej, i płynie jak
ten bez czas, spada z polika i znika, tak
jak te wspomnienia co pojawiają się na
chwile...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.