Po burzy

Ciepły klimat jak wiosenny deszcz, ale tutaj troszkę
pomajstruję:

pod drzewem
w strugach ciepłego deszczu
na lustrze kałuż
liczę tworzące się kręgi
-----------------------------------
po mojemu tak:

stojąc pod drzewem
w strugach ciepłego deszczu
na lustrze kałuży
liczę tworzące się kręgi

bo widzisz - w Twojej wersji "w lustrze kałuż" jako
wyrwane z sufitu, ile tych kałuż pod drzewem może
być? Jeżeli 5 to malutkich kałużek itd.

Piękny, ciepły sercem i uczuciem pisany wiersz,bardzo
leciutko się czyta. Z serca pozdrawiam Karolu, miłej
niedzieli :)

Po burzy zawsze wychodzi słońce. Ty masz swoje własne
:) Nie raz jeden uśmiech bliskiego człowieka jest
bardziej promienny niż pierwsze słońce na początku
wiosny :) Pozdrawiam ciepło. +

"szeptem rozmawiam
z tańczącymi kroplami" - to mnie ujęło Karolu:)

Przez życie trzeba iść z uśmiechem,
odbitym w każdym ciepłym słowie
i tak po prostu być człowiekiem,
w szarego życia każdej dobie.

Przyjemny wiersz. Tchnie świeżością jak powietrze po
burzy. Pozdrawiam

Ciekawy,refleksyjny wiersz z wiara w milosc .
Gratuluje.

Słońce po burzy jest darem od Boga, wysuszy kałuże łez
i da chwilę szczęścia. Pozdrawiam :)

To chyba randka w deszczu lub z deszczem pod tęczą :)

A ja jak sylwiam tez uwierzylam,ze wszystko Tobie
zawdzieczam.cudowny wiersz.+++

Zamknęłam oczy, zobaczyłam, uwierzyłam:):):)

niezwykły, fascynujący

Witaj Karolu - bardzo nastrojowo dzisiaj u Ciebie,
mnie przed chwilką burza wygnała z ogrodu, a w domu
jestem sam, więc zabrałem się za czytanie wierszy.
Zaległości mam duże, ale powoli wszystko się normuje i
też pooddycham szczęściem...powodzenia

Cudowny i jakie bogactwo słów.

Och bardzo ładne

pozdrawiam i zapraszam do mnie