po dwukropku
pod paznokciami zaledwie naskórek tego, co chciałam wydrapać z pamięci co noc na nowo księżyc mi maluje ten obraz - pokój sto dwudziesty trzeci...
płytko oddychał, z trudem wypowiadał
słowa, a jednak usłyszałam wszystko:
popatrz, biedronki budzą się i trawa
czesana wiosną, pewnie już soczysta?
wyblakłe, życiem zbyt zmęczone oczy
śledziły czarny, ruchomy dwukropek
na krwistych skrzydłach - przez okno
wyskoczył
a ja czekałam, ze strachem, na "potem"
bo przecież zawsze coś jest po dwukropku
słowa i zdania, lista z nazwiskami...
w zupełnej ciszy jego wzrok się stopił
z jaskrawym słońcem i oczy przestały
bać się, że wyschną wszystkie łzy, że
filmy
na dysku źrenic nagrane spłowieją,
nim przysłoniłam ich wyraz przedziwny
(jak gdyby prośba zmieszana z nadzieją)
pod powiekami kadr wiosny ukryłam
by się roześmiać mógł - tak prosto w
wieko
kiedy łopata zazgrzyta zgryźliwa:
tutaj nie mamy biedronek, niestety
Komentarze (8)
Wiele uczuć, emocji wyczuwam gdy czytam. Bardzo
ładnie. Najbardziej podobały mi się dwei ostatnie
zwrotki. Bo wyczytałam w nich smutek. Może dlatego, że
chciałabym wiosnę;)
"...filmy na dysku źrenic nagrane spłowieją" - ten
wers mną wstrząsnął. Doskonała metafora.
Nie mogłabym odwiedzić beja i nie przeczytać twojego
wiersza. Kolejny znakomity - gratuluję!
Wyczuwa się w Twoim wierszu,wielki smutek, i
bezradność wobec tego o czym wiesz że musi nastąpić u
kresu istnienia...niezwykły wiersz...
A po dwukropku - niebanalne wrażenia po takiej
lekturze...potrafisz w bardzo interesujący sposób
dobierać słowa, używać metafor, które pobudzają
wyobraźnię przez co nawet tak smutne tematy nabierają
innych barw..(..)
Fantastyczny wiersz. Gratuluję. Niby takie zwyczajne
słowa, a krzyczą bólem śmierci...
Ile w słowach można zmieścić bólu, smutku ten wiersz
jest doskonałym przykładem. Ból i smutek splecione w
cierpienie wzmacnia jeszcze świetna realizacja autorki
obdarzonej nietuzinkowym poetyckim talentem. Jestem
pod dużym wrażeniem.
Świetny wiersz. Doskonale opisany i wytworzony
nastrój, gdy się czeka na dramatyczną wiadomość.Wiersz
skłania do refleksji.Forma wiersza bardzo dobra.