po niewidzialnych śladach

````````````*`````````````

złote ziarenka pod stopami wyczuwam
drobne jak kryształ rzucony o ścianę
słońce krwawiąc jak serce zranione
umyka powoli w morską pianę

stoję nad brzegiem stromego urwiska
patrzę jak fale uderzają o skały
w oddali cisza - przemyka jak duch
by znów grzmot mógł dostąpić chwały

powoli opadam jak biała mewa
rozpościerając swe skrzydła zmęczone
nagle krzyk - fale bunt wszczynają
Anieli już tkają dla mnie koronę

oczy zamknięte szeroko otwieram
nie szłyszę już potwornego wrzasku
wyruszam nową drogą życia
PO NIEWIDZIALNYCH ŚLADACH NA PIASKU...

````````````*`````````````

autor

in-dependent

Napisany: 2007-08-24 Dodano: 2008-06-25 23:03:16

Ten wiersz przeczytano 570 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie